W notach identyfikacyjnych IPN nazwiska osób odnalezionych w Białymstoku

Ofiary odnalezione na terenie Aresztu Śledczego w Białymstoku

Na liście zidentyfikowanych znajduje się 6 ofiar odnalezionych w Białymstoku. Pięć z nich to zakładnicy rozstrzelani w zbiorowej egzekucji 5 listopada 1942 roku na tyłach białostockiego aresztu. Niemcy w odwecie za ucieczkę z aresztu Gestapo oficerów sztabu AK Białystok zamordowali wówczas 24 osoby. Tę jamę egzekucyjną Instytut Pamięci Narodowej odkrył i szczątki ekshumował w maju 2014 roku. W czwartek (01.02) rodziny rozstrzelanych Zofii Ginter, Stanisławy Gwożdziej, Wandy Krawczyńskiej, Bolesława Ogrodnika i Franciszka Sinicy odebrały noty identyfikacyjne. Wszystkie ofiary były zaangażowane w działalność konspiracyjną, trzy kobiety były łączniczkami Armii Krajowej.

Szóstą zidentyfikowaną ofiarą niemieckiego nazizmu jest Franciszek Rotmański. Jego szczątki zostały ekshumowane we wrześniu 2015 r. na terenie Aresztu w Białymstoku. Rotmański został aresztowany w 1942 roku przez Niemców i osadzony w więzieniu w Białymstoku, gdzie zmarł wiosną 1943 r. na tyfus.

Biogramy zidentyfikowanych

Zofia Ginter, pseud. Baśka

Urodziła się 14 grudnia 1907 r. w Białymstoku, była córką Zenona i Heleny. W okresie okupacji niemieckiej zaangażowała się w działalność konspiracyjną jako telegrafistka oraz łączniczka Obszaru AK Białystok. Została zatrzymana przez żandarmerię niemiecką w lipcu 1942 r. we własnym mieszkaniu przy ul. Augustowskiej, które było jednym z lokali konspiracyjnych. Trafiła do więzienia w Białymstoku. Rozstrzelano ją 5 listopada 1942 r., wraz z 24 Polakami, w odwecie za ucieczkę z aresztu Gestapo oficerów sztabu Obszaru AK Białystok i zabicie niemieckiego strażnika pocztowego.

Szczątki Zofii Ginter zostały odnalezione w maju 2014 r. w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na terenie Aresztu w Białymstoku.

Stanisława Gwoździej, pseud. Sława

Urodziła się 24 czerwca 1916 r. w Białymstoku, była córką Jana i Józefy. Po ukończeniu Państwowego Żeńskiego Gimnazjum im. Anny Jabłonowskiej rozpoczęła pracę urzędniczki. Jej narzeczony por. Franciszek Majewski pełniący służbę w 42 pułku piechoty, po agresji sowieckiej w 1939 r. został aresztowany i zginął w Katyniu. Stanisława Gwoździej zaangażowała się w działalność konspiracyjną, pełniąc funkcję łączniczki. Została zatrzymana przez żandarmerię niemiecką w lipcu 1942 r. w mieszkaniu przy ul. Kamiennej i trafiła do więzienia w Białymstoku. 5 listopada 1942 r., wraz z 24 Polakami, rozstrzelano ją w odwecie za ucieczkę z aresztu Gestapo oficerów sztabu Obszaru AK Białystok i zabicie niemieckiego strażnika pocztowego.

Szczątki Stanisławy Gwoździej zostały odnalezione w maju 2014 r. w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na terenie Aresztu w Białymstoku.

Wanda Krawczyńska, pseud. Kajtek

Urodziła się 29 sierpnia 1909 r. w Nowym Sączu, była córką Feliksa i Karoliny. Pracowała jako urzędniczka poczty w Krakowie. Sprowadzona do pracy konspiracyjnej w Białymstoku, wypełniała zadania łączniczki. Została zatrzymana przez żandarmerię niemiecką w lipcu 1942 r. w mieszkaniu Zofii Ginter przy ul. Augustowskiej i trafiła do więzienia w Białymstoku, gdzie 5 listopada 1942 r., wraz z 24 Polakami, została rozstrzelana w odwecie za ucieczkę z aresztu Gestapo oficerów sztabu Obszaru AK Białystok i zabicie niemieckiego strażnika pocztowego.

Szczątki Wandy Krawczyńskiej zostały odnalezione w maju 2014 r. w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na terenie Aresztu w Białymstoku.

Bolesław Ogrodnik

Urodził się 10 lutego 1906 r. w Białymstoku, był synem Bolesława i Teofili. W okresie od 1927 roku do wybuchu wojny pełnił służbę jako zawodowy podoficer w 14 Dywizjonie Artylerii Konnej. Brał udział w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r. Od sierpnia 1941 r. włączył się w działalność konspiracyjną, w trakcie której awansowano go do stopnia podporucznika. Ogrodnik został zatrzymany przez Niemców 4 listopada 1942 r. i osadzony w więzieniu w Białymstoku, gdzie następnego dnia wraz z 24 Polakami został rozstrzelany w odwecie za ucieczkę z aresztu Gestapo oficerów sztabu Obszaru AK Białystok i zabicie niemieckiego strażnika pocztowego.

Szczątki Bolesława Ogrodnika zostały odnalezione w maju 2014 r. w trakcie prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na terenie Aresztu w Białymstoku

Franciszek Sinica

Urodził się 17 września 1902 r. na Łotwie, był synem Franciszka i Emilii. Pełnił funkcję urzędnika kolejowego w Białymstoku i harcmistrza drużyn kolejowych oraz był członkiem Komendy Białostockiej Chorągwi Harcerzy. Po wybuchu wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną w Harcerskiej Organizacji Niepodległościowo-Wojskowej, Szarych Szeregach oraz ZWZ-AK. Zimą 1941 r. został aresztowany przez Sowietów i skazany 13 lutego 1941 r. przez Trybunał Wojskowy w Baranowiczach na karę śmierci, którą złagodzono do 10 lat łagru. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej wydostał się na wolność i powrócił do pracy konspiracyjnej. 22 października 1942 r. został zatrzymany przez Niemców i osadzony w więzieniu w Białymstoku. 5 listopada 1942 r., wraz z 24 Polakami, został rozstrzelany w odwecie za ucieczkę z aresztu Gestapo oficerów sztabu Obszaru AK Białystok i zabicie niemieckiego strażnika pocztowego.

Szczątki Franciszka Sinicy zostały odnalezione w maju 2014 r. w trakcie prac ekshumacyjnych realizowanych przez IPN na terenie Aresztu w Białymstoku.

Franciszek Rotmański

Urodził się w 1898 r. w Krasnymstawie, był synem Stanisława i Julii. Przed wojną był właścicielem zakładów produkujących artykuły chemiczne gospodarstwa domowego, m.in. mydła. Był także autorem "Księgi Adresowo-Handlowej miasta Białegostoku na lata 1932-1933". Na przełomie 1942 i 1943 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu w Białymstoku, gdzie zmarł wiosną 1943 r. na tyfus.

Szczątki Franciszka Rotmańskiego zostały ekshumowane we wrześniu 2015 r. w trakcie prac realizowanych przez IPN na terenie Aresztu w Białymstoku.

| red: mag, ary