Wielkanocne tradycje naszych przodków

Wielkanoc spędzana w domu 

Wielkanoc była spędzana w domu. Źle było widziane, że ktoś tam nawet chodzi po wsi. Mało tego, przez dwa dni świąt nie można było nawet gotować w piecu, podgrzewać sobie potraw, w piecu rozpalać. Należało ten dzień spędzić na modlitwie, przede wszystkim razem, rodzinnie, bo to jest najważniejsze. Dom w tradycji ludowej miał wyjątkowe znaczenie, bo traktowany był jako to miejsce, gdzie zachowuje się te wszystkie zwyczaje, tradycje 

- mówi dyrektor Podlaskiego Muzeum Kultury Ludowej Artur Gaweł.

Nie mogło zabraknąć jajek

Najważniejsze było śniadanie wielkanocne, na którym nie mogło zabraknąć jajek. Choć dzielenie się jajkiem to zwyczaj współczesny, nawiązujący do tradycji wigilijnej. Samo jajko ma jednak w tradycyjnych wierzeniach ludowych olbrzymie znaczenie.

To jeden z nielicznych przedmiotów, który z pozoru jest martwy, ale jednak ma w sobie ten zarodek życia. To było coś dla naszych przodków niesamowitego. Dlatego jajka, nasi przodkowie, jeszcze przed przyjęciem chrześcijaństwa, zanosili na groby przodków, poświadczyć, że o nich pamiętają, ale też z nadzieją, że oni kiedyś jeszcze wrócą do świata żywych 

- dodał Artur Gaweł.

Skorupki też miały znaczenie 

Jajko kojarzone z życiem musiało znaleźć się i na wielkanocnym stole. Ważne były też zdobienia i symbole, które pojawiały się na jajkach.

Te wszystkie symbole, które były malowane na jajkach miały swoje znaczenie w wierzeniach ludowych. Słoneczko to oczywiście szczęście, zielona gałązka - symbol wiosny, odradzającej się przyrody. Wszystko to kiedyś miało znaczenie. Zwracano też uwagę na to, żeby nic co jest poświęcone, nie wyrzucać do śmieci, więc jajka, które były święcone, były już wcześniej obierane, po to, żeby tych skorupek później nigdzie nie wyrzucać 

- mówi dyrektor Podlaskiego Muzeum Kultury Ludowej. 

Same skorupki jajek w ludowych wierzeniach też miały znaczenie dla naszych przodków. Dosypywano je kurom do karmy, bo wierzono, że będą znosić dużo jajek. Dosypywano również do zboża wierząc, że chwasty nie będą teraz rosły. Wszystko, co poświęcone miało wyjątkową wartość i zapewniało powodzenie i zdrowie.

| red: lma